احتمالا در اخبار مطالعه کرده‌اید که شورای عالی بورس امروز بر عدم کاهش دامنه نوسان رای داد و حجم مبنا را هم تغییر نداد. همچنین اوراق گام نیز از طریق بازار سرمایه قابل معامله شود. این گزارش از جنبه دیگری به داستان‌های اخیر نگاه کرده است.
دنیای بورس:داستان از هفته گذشته شروع شد. با وجود همه شایعات قابل اتکاترین سناریو این است که مدیران بورسی نسبت به رشدهای حبابی سهام احساس خطر کردند، که کاملا منطقی بود، در نتیجه به دنبال راهی برای مقابله با این هیجان برآمدند. اما طبق معمول تصمیماتی عجولانه و به دور از منطق گرفته شد. همچنان معتقدیم که کاهش دامنه نوسان می‌توانست بر شدت هیجان صعودی بازار بیافزاید. دامنه محدود نوسان قیمتی خود دلیلی برای تشدید هیجان و صف‌نشینی بود. اگر واقعا می‌خواهید از تب بازار سهام کاسته شود همچنان توصیه می‌کنیم که روند افزایش دامنه نوسان قیمتی به صورت تدریجی در دستور کار قرار گیرد.
همچنان معتقدیم باید معامله‌گر را مجبور به تحلیل کرد. این‌که شما حداکثر میزان سود و زیان را به ۵ درصد محدود کرده‌اید اتفاقا ابزاری برای ضعف شدید تفکر تحلیلی ایجاد شده است. اگر بنا است معامله‌گر به قیمت واکنش نشان دهد و تصمیم بگیرد در نتیجه دامنه نوسان محدود کردن مرزهای تحلیل است و ابزاری در عدم کارایی بازار. یک بار هم که شده قوانینی که بر بورس‌های جهانی اعمال می‌شود را پیاده کنید.
این‌که در جلسه شواری عالی بورس هیچ‌کس به فکر این‌که چرا بورس ما مشابه با دنیا نیست و ما به جای آزاد گذاشتن نوسان قیمت سهام به فکر محدود کردن آن هستیم تا به خیال خود از شدت هیجان بکاهیم واقعا عجیب است. طی یک روند چهار هفته‌ای می‌توان از شر دامنه محدود نوسان قیمتی راحت شد، هر هفته دامنه نوسان را دو برابر کنید و بگذارید که معامله‌گران با این ریسک مواجه شوند که ممکن است در تلاطم موجود زیان سنگین را تجربه کنند. اصرار بر «صف» چه خرید باشد چه فروش تنها هیجان را تشدید می‌کند و تهدید سنگینی برای نقدشوندگی است. اگر هم دلیل التهاب سهام دامنه نوسان نیست و مشخصا سیل نقدینگی رشدهای بدون پشتوانه را در سهام رقم می‌زند دیگر داستان‌های اخیر چه بود.
در این میان اخباری از تلاش وزیر اقتصاد برای اجبار به عرضه سهام از سوی نهادهای دولتی و نیمه‌دولتی عمومی مطرح شد که می‌تواند نتیجه مثبت به همراه داشته باشد که البته باید نسبت به گران‌فروشی عرضه اولیه توجه بیشتری داشت. در پایان این سوال را باید پرسید در کجای اقتصاد شما با محدودیت به هدف خود رسیده‌اید که در بورس تهران بر دامنه نوسان اصرار دارید. از عدم کاهش دامنه نوسان باید خوشحال بود اما نسبت به نوع تفکر حاکم بر اقتصاد و نظارت بورس باید نگران بود.
