امروز عرضه اولیه دیگری در بورس تهران در حال انجام است. «کویر» در گروه فلزات اساسی عرضه می‌شود. این موضوع بهانه‌ای شد تا به بررسی عرضه‌های اولیه از ابتدای ۹۷ پرداخته شود. جذابیت عرضه‌های اولیه از نگاه هر شخصی می‌تواند متفاوت باشد. برای معامله‌گر احتمالا میزان بازدهی که پس از عرضه اولیه به دست می‌آید مهم است و بعضا میزان نقدینگی که می‌تواند در عرضه اولیه مشارکت دهد. برای رسانه‌ها نیز احتمالا تعداد افرادی که در عرضه‌های اولیه شرکت می‌کنند جلب توجه می‌کند. گرچه این موضوع در کنار میزان نقدینگی که به بورس جذب می‌شود باید برای سیاست‌گذار اهمیت بالایی داشته باشد اما نهاد ناظر همچنین در رویه توسعه عرضه بازار سهام در حالی‌که شرایط کاملا مهیا است، کند عمل می‌کند.
دنیای بورس: در جدول پایین لیستی از عرضه‌های اولیه از ابتدای سال ۹۷ آورده شده است. مقایسه این عرضه‌های اولیه جذاب به نظر می‌رسد. برای مثال عرضه اولیه «سپ: در ابتدای سال ۹۷ با ۱۱۰ هزار نفر مشارکت‌کننده انجام شد. در آن زمان و پس از عرضه اولیه «آپ» سهام شرکت‌های یارانه‌ای مورد توجه بازار بودند. مسیر تعداد مشارکت‌کنندگان صعودی بود و در آخرین عرضه اولیه با رکوردی شگفت انگیز حدود ۸۱۸ هزار نفر در عرضه اولیه «بجهرم» شرکت کردند؛ «دنیای بورس» در گزارش با عنوان «یک درصد ایران در بورس تهران» به این موضوع پرداخت. در عرضه اولیه امروز «کویر» ۸۷۸ هزار نفر در خرید این سهم شرکت داشتند.
رویه جذب نقدینگی نیز جالب توجه است. برخلاف دیگر نمادهای بازار که صعود و نزول بازار را نمی‌توان معیاری برای جذب نقدینگی به بورس دانست هضم یک عرضه اولیه در معاملات بورس به معنای جذب کامل همان مقدار نقدینگی است، زیرا به ندرت سهام‌دار عمده در نقش خریدار سهام شرکت می‌کند و در نهایت این نقدینگی به صورت کامل به بورس جذب می‌شود. «نوری»، «رنیک» و «پارس» به ترتیب سه عرضه اولیه با بیشترین جذب نقدینگی طی یک سال و نیم اخیر بوده است.
«تاپکیش»، «دکپسول» و «فسازان» به ترتیب بیشترین میزان بازدهی را در این مدت به ثبت رسانده‌اند.
