یک بهانه ساده و شاید در واقع بیاثر توجیه جهشهای عجیب این روزهای بازار سهام است. در این گزارش به برخی موارد اشاره شده است.
دنیای بورس: غگل با افزایش سرمایه حدود ۲۹۰۰ درصدی رشدهای عجیبی را پیش از برگزاری مجمع تجربه کرد و دیروز نیز پس از بازگشایی رشد بیش از ۶۰ درصدی را به ثبت رساند و امروز نیز با وجود معاملات بیش از ۱۰۰ میلیون سهم معامله با صف خرید بیش از ۱۲۰ میلیون سهمی همراه است.
غنوش پس از ثبت افزایش سرمایه ۶۰۰ درصدی امروز با رشد صد درصدی قیمت بازگشایی شد گرچه که معاملات این سهم از سوی مقام ناظر تایید نشده است و احتمالا تکرار سناریو غگل وجود دارد. غشان طی روزهای گذشته با انتشار پیشنهاد هیئت مدیره برای انجام افزایش سرمایه با افزایش تقاضا تا صف خرید رشد کرده است. پیشنهاد افزایش سرمایه ۷۴۵ درصدی از سوی هئیت مدیره غشان روی کدال نشسته است.
غسالم نیز با پیشنهاد افزایش سرمایه حدود ۱۳۰۰ درصدی امروز با صف خرید همراه است. رشدهای حبابی گروه غذایی از یک طرف نگرانکننده ولی بیش از آن عجیب است. حتی فرمول مشخصی نیز برای این شرکتها وجود ندارد. برای مثال افزایش سرمایه ۴۲۶ درصدی غشهداب نیز روی کدال قرار گرفته است اما این شرکت امروز صف فروش را تجربه میکند. این در حالی است که برای مثال قیمت تئوری غسالم بعد از افزایش سرمایه حدود ۷۸۰ تومان خواهد بود و قیمت تئوری غشهداب بعد از افزایش سرمایه با فرض قیمت امروز، حدود ۱۷۸ تومان خواهد بود. غگل با قیمت بیش از ۵۰۰ تومانی کشف قیمت شد و معاملات تاییدنشده قیمت تئوری (بدون لحاظ رشد امروز) غنوش نیز حدود ۱۱۰۰ تومان است. بر این اساس هیچ فرمول مشخصی برای علت استقبال از این افزایش سرمایهها نیز مشاهده نمیشود و تنها شاهد هستیم که ناگهان تعداد زیادی از معاملهگران نقدینگی سنگینی را به سمت یک سهم حرکت میدهند.
نکته جالب توجه دیگه اینکه غپینو با پیشنهاد افزایش سرمایه تقریبا مشابه در قیمت حدود سه هزار تومان معامله میشود ولی غشهداب در قیمت کمتر از هزار تومان معامله میشود. باید قبول کنیم که تقریبا عمده این شرکتها از خطوط قرمز ارزندگی بر اساس سودآوری ای معیارهای دیگر ارزشگذاری عبور کردهاند و تنها بهانه رشد قیمتی برای این شرکتها همین افزایش سرمایه چند صد درصدی است اما اینکه چرا واکنش معاملهگران به افزایش سرمایهها متفاوت است جالب به نظر میرسد.
بار دیگر تاکید میشود علت اینکه تنها به قیمت بدون در نظر گرفتن ارزش بازار مورد توجه قرار گرفته است فرض بر حبابی بودن این نمادها با معیارهای ارزشگذاری و رشد تنها با بهانه افزایش سرمایه عمدتا از تجدید ارزیابی است. بر این اساس تنها فرمولی که برای توجیه این موضوع به ذهن میرسد قیمت است که البته این فرمول نیز مشاهده میشود برای تمامی شرکتها یکسان نیست.